رئیس قوه قضائیه گفت: همه بخش‌های قوه قضائیه باید در تحول نقش‎آفرینی کنند تا جریان تحول برای مردم ملموس شود و مردم، مسئولان و همکاران در قوه قضائیه احساس کنند که تحول در حال ایجاد است. وی با اشاره به تأکیدات رهبر انقلاب در رابطه با رویکرد مبارزه با فساد در قوه قضائیه و با بیان اینکه قدردان تأییدات رهبر معظم انقلاب در قبال رویکرد ضد فساد قوه قضائیه هستیم، گفت: مسأله مبارزه با فساد امری مقطعی نیست، بلکه امری مستمر است که به‌صورت پیگیر دنبال می‌شود.
به‌گزارش مرکز رسانه قوه قضائیه، آیت‎‎الله سیدابراهیم رئیسی در جلسه صبح دیروز شورای عالی قوه قضائیه با تأکید بر اینکه مسأله رسیدگی به مفاسد اقتصادی امر موسمی، مقطعی و تشریفاتی نیست، بلکه امری واقعی است که همواره باید با قوت ادامه یابد تا سلامت نظام اداری در کشور را تضمین کند، گفت: بدون تردید لازمه مبارزه با فساد اقتصادی، سلامت درون دستگاه قضایی است و ارتقای سلامت درون دستگاه قضایی و حفظ سلامت آن یک الزام است که به هیچ عنوان نباید از آن غفلت کرد.
رئیس قوه‎قضائیه خطاب به کارکنان و قضات دستگاه قضایی، گفت: هرگونه ناسلامتی در دستگاه قضایی باید بزرگ تلقی گردد و نسبت به آن عکس‎العمل مناسب نشان داده شود. آیت‎الله رئیسی حفظ سلامت دستگاه عدلیه را یک الزام و ضرورت دانست و گفت: لازمه موفقیت‌آمیز بودن مبارزه با فساد آن است که سلامت اداری و سازمانی دستگاه قضایی کاملاً حفظ و تضمین شود.
او با اشاره به تأکید رهبر انقلاب در ارتباط با گزارشگران و اعلان‌کنندگان فساد و ناهیان از منکر گفت: ناهیان از منکر باید بدانند نظام حقوقی کشور پشتیان آنهاست. آیت‎الله رئیسی با اشاره به دستورالعمل نحوه مشارکت و تعامل نهاد‌های مردمی با قوه قضائیه ادامه داد: سازوکار حقوقی و قانونی حمایت از گزارشگران فساد در این دستورالعمل پیش‌بینی و ساختار حقوقی مبتنی بر قانون تهیه و ابلاغ شد. او یادآور شد: گزارشگران فساد و ناهیان از منکر مورد حمایت قرار می‌گیرند و به لحاظ حقوقی و قضایی مجموعه قضایی حامی آنهاست و هیچ‌کس نباید متعرض آنها شود و اقدامشان مورد حمایت و پیگیری قرار می‌گیرد.
حجت‎الاسلام درویشیان رئیس سازمان بازرسی کل کشور نیز در این جلسه با اشاره به تأکید رهبر معظم انقلاب بر حمایت از گزارشگران فساد اعلام کرد: این سازمان با سازمان مردم نهاد در حوزه گزارشگری و مبارزه با فساد همکاری داشته است و در هفته‎های آتی سامانه رسمی گزارشگران فساد نیز در این سازمان فعال می‎شود.

شناسایی ۳۶ نفر مرتبط با ترور سردار سلیمانی

   خبر اول اینکه، دادستان تهران از شناسایی ۳۶ نفر از افرادی که در ترور سردار سلیمانی نقش داشتند، خبر داد. به گزارش ایسنا، القاصی مهر دادستان تهران در جلسه دیروز مسئولان قضایی با اشاره به اقدامات انجام شده برای پیگیری پرونده ترور سردار قاسم سلیمانی، افراد شناسایی شده را «مسئولان سیاسی و نظامی امریکا و دیگر دولت‎ها» معرفی کرد که «برای آنها دستور جلب و اعلام وضعیت قرمز از طریق پلیس بین‌الملل صادر شده است.» وی عنوان اتهامی این افراد را «قتل» و «اقدام تروریستی» اعلام کرد و افزود: در رأس این فهرست دونالد ترامپ رئیس جمهوری امریکا قرار دارد و تعقیب قضایی او حتی پس از پایان دوره مسئولیتش نیز پیگیری خواهد شد.

پیگیری شکایت ناطق در دادگاه ویژه روحانیت

  خبر دیگر اینکه، وکیل حجت‌الاسلام ناطق نوری از پیگیری شکایت موکلش از حمید رسایی خبر داد. به گزارش ایرنا، علی اصغر نیک‌نهاد با اشاره به شکایت ناطق نوری از اظهارات خلاف واقع حمید رسایی اظهار داشت: «شکایت از این فرد در دادسرای ویژه روحانیت تقدیم، دستور ثبت و شعبه رسیدگی‌کننده تعیین، مراحل تعقیب قضایی نامبرده در حال پیگیری است.» حمید رسایی پنجم تیرماه با انتشار رشته‌توییتی اتهاماتی را علیه علی‌اکبر ناطق نوری مطرح کرد و از جمله مدعی شد اکبر طبری با اصرار او و در حالی که سابقه عضویت در گروهک منافقین را داشته «بدون نیاز به استعلامات رایج از مراکز امنیتی» به «فرمانداری شهرستان نور» منصوب شد. او تأکید کرده که مروی، معاون آیت‌الله شاهرودی در زمان ریاست بر دستگاه قضا در نامه‌ای خطر حضور طبری را یادآوری و البته این گزاره را مطرح کرده که «لازم است در پرونده طبری، روابط وی با ناطق‌نوری مورد بررسی قرار گیرد. خصوصاً درباره منبع تأمین هزینه‌ ساخت ‎حوزه علمیه مجلل ناطق‌نوری در لواسان و ارتباطش با طبری.» رئیس دفتر ناطق نوری این ادعاها را رد کرده است.

طلبه‌هایی که  زیر 800 هزار تومان شهریه می‌گیرند

  شنیدیم که، رئیس کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس درخصوص انتقاد عده‌ای مبنی بر دخالت حوزه در امور سیاسی، گفت: در پاسخ به آنهایی که می‌گویند حوزه در سیاست دخالت نکند، می‌گویم که مگر دانشگاه‌ها در سیاست ورود نمی‌کنند! مدعیان بگویند طبق کدام اصل و قانون، طلبه و حوزه حق ندارد در امور سیاسی دخالت کند و اول مصداق را ذکر کنند و دوم درست یا نادرست بودن آن مصداق را مطرح کنند و سوماً بگویند ملاک‌شان چیست؟ به گزارش جماران، مجتبی ذوالنور نماینده قم  با انتقاد از وضعیت معیشتی طلاب، گفت: بودجه‌های حوزه‌های علمیه بدترین وضعیت را دارد و نمی‌توانند امور جاری خود را اداره کنند؛ طلبه‌ای که ۸ سال درس خوانده و مدرکی معادل دکترا دارد، زیر ۸۰۰ هزار تومان شهریه می‌گیرد. اگر بخواهند یک اتاق در زیرزمینی در حاشیه شهر هم اجاره کنند، نمی‌توانند. منبع درآمد دیگری هم ندارند و با شیوع کرونا سفرهای تبلیغی آنها هم کنسل شده و از راه تبلیغ هم نمی‌توانند زندگی خود را تأمین کنند.

سپاه به دنبال تصدی‌گری در حوزه خودرو نیست

  دست آخر اینکه،  فرمانده نیروی هوافضای سپاه گفت: سپاه قرار نیست در حوزه صنعت خودرو تصدی گری کند و وارد خودروسازی شود بلکه هدف ما کمک و مشورت است.
به گزارش مهر، سردار امیر علی حاجی زاده ، فرمانده نیروی هوافضای سپاه در حاشیه بازدید از پژوهشکده خودرو دانشگاه علم و صنعت و در جمع خبرنگاران، درباره برنامه سپاه برای کمک به صنعت خودرو، گفت: کار ساخت با خودرو سازهاست و ما به رفع کاستی‌هایی که در صنعت خودرو وجود دارد کمک خواهیم کرد، این کاستی‌ها در بخش‌های فناوری و در ساخت برخی قطعاتی است که وابسته بودند و امروز می‌خواهند بومی شوند. وی افزود: ما آدرس صنعتگران و شرکت‌های دانش بنیان داخلی را بیشتر از دیگران بلد هستیم و می‌توانیم برای قطعه‌ای که مشکل دارند آدرس فلان صنعتگر و شرکت دانش بنیان را ارائه دهیم.

با گذشت 10 روز از مرگ قاضی منصوری، متهم ردیف نهم پرونده طبری، خبر از درخواست پروفایل «دی ان ای» او از رومانی به گوش می‎رسد.
سردار هادی شیرزاد رئیس پلیس بین‌الملل ناجا، در گفت‎وگو با خبرگزاری میزان در مورد ابهامات و آخرین اخبار پرونده منصوری توضیحاتی را ارائه کرد. سردار شیرزاد در پاسخ به این سؤال که پلیس ایران دقیقاً چه زمانی متوجه مرگ منصوری شد؟ گفت: بعد از این اتفاق، نامه‌ای از پلیس بین‎الملل بخارست به پلیس بین‎الملل تهران ارسال شد. در این نامه توضیحاتی در مورد مرگ منصوری داده و همچنین عنوان شده بود که این فرد خودکشی کرده و جنازه آن به واحد جنایی بخارست منتقل شده است. در این نامه هویت فرد فوت شده، غلامرضا منصوری عنوان شده بود.
این مقام انتظامی درخصوص عملکرد پلیس بین‌الملل بخارست در این حادثه گفت:  با وجود برخی محدودیت‎ها، مستندات متعددی را برای ایران ارسال کردند و علاوه بر این پیگیر هستند که درخواست‌های متعدد ما، هرچه زودتر به نتیجه برسد.
سردار شیرزاد درخصوص برخی ابهامات و مطالب مطرح شده درباره زنده بودن منصوری گفت: بعد از اعلام رسمی خبر این حادثه، بلافاصله از اینترپل بخارست درخصوص هویت فرد فوت شده و نحوه حادثه سؤال شد و آنها در مستنداتی که اخیراً مطرح کردند توضیح داده‌اند که فرد فوت شده، براساس مستندات و مدارکی که به همراه داشته تعیین هویت شده و مرگ این فرد را پلیس رومانی به نام غلامرضا منصوری تأیید و برای ما ارسال کرده است. وی البته این نکته را هم اضافه کرد که برای تعیین قطعی هویت فرد فوت شده، حتماً به مستندات دیگری از جمله «دی ان ای» نیاز است.
درخواست پروفایل دی ان‌ای ارسال شده و پلیس اینترپل رومانی هم اعلام کرده که پروفایل «دی ان ‌ای» در دست آماده‎سازی است و بزودی به ایران ارسال می‌شود.
این مقام انتظامی همچنین گفت که تنها مرگ غلامرضا منصوری و هویت جنازه توسط پلیس رومانی اعلام رسمی شده و مستند دیگری درخصوص عامل یا عوامل این مرگ ارسال نشده است. وی درخصوص خبر‌های مطرح شده در مورد  حضور یک ایرانی، لحظاتی قبل از مرگ منصوری در هتل محل اقامت او، با تکذیب این دست از اخبار، گفت: هیچ پیام رسمی از سوی اینترپل درخصوص این موضوع ارسال نشده است و بحث‌های مطرح شده در رسانه با توجه به اینکه پیامی از سوی پلیس بخارست ارسال نشده مورد تأیید نیست.
 گمانه‎زنی رئیس کمیسیون امنیت ملی
اما رئیس کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس هم در گفت وگویی با خبرگزاری آنا، با بیان اینکه ابعاد پرونده قتل قاضی منصوری هنوز مبهم بوده، گفت: یکی از گمانه‎های مطرح درباره این موضوع، وجود باند مخوف فعال در کشور برای حذف فردی است که ممکن بوده حاوی اطلاعاتی باشد. این نماینده مجلس با بیان اینکه ممکن است پیوندی بین برخی جریانات داخل و خارج کشور درخصوص این پرونده وجود داشته باشد، افزود: گمانه‌زنی درخصوص وجود پیوند میان جریانات داخلی و خارجی به این دلیل است که قتل یک قاضی که در اختیار، کنترل و حمایت پلیس کشور خارجی است، عملاً غیرممکن است. از این رو این سؤال مطرح می‌شود که چگونه این سوءقصد رخ داده و آیا یک هماهنگی و اراده‌ای در این باره وجود دارد؟ این احتمال نیز وجود دارد که عناصری بخواهند با این اتفاق قدری فضا را آشفته کرده تا فضای اتهام زنی در داخل کشور فراهم شود.

گروه سیاسی/ نامه سید محمد موسوی خوئینی‌ها عضو ارشد مجمع روحانیون به رهبر معظم انقلاب واکنش‌های انتقادی از هر دو جناح کشور را در پی داشته است. علاوه بر روزنامه کیهان که روز یکشنبه پاسخ تندی به این نامه داد، روزنامه سازندگی ارگان حزب اصلاح‌طلب کارگزاران سازندگی هم در شماره دیروز خود با انتقاد از موسوی خوئینی‌ها نامه نگاری او را مصداق رادیکالیسم خواند. دیروز البته مجید انصاری عضو دیگر مجمع روحانیون مبارز تأکید کرد که محتوای این نامه ارتباطی به این تشکل سیاسی ندارد. او در گفت‌و‌گو با ایرنا گفته که نامه را در فضای مجازی خوانده و این اقدام تصمیم شخصی موسوی خوئینی‌ها بوده و نظر مجمع روحانیون نیست.علاوه بر اصولگرایان که از در مخالفت و انتقاد به موسوی خوئینی‌ها درآمده‌اند، اصلاح‌طلبان هم نظر خوشی درباره این نامه و تأثیرگذاری مثبت آن ندارند.
احمد زیدآبادی، تحلیلگر سیاسی به سایت انصاف نیوز گفته است: «این نامه‌ها بخصوص از طرف فردی مانند آقای خوئینی‌ها حوزه تأثیرش بر نظام تصمیم‌گیری اگر معکوس نباشد، صفر است. ظاهراً حساسیت خاصی درباره‌ آقای خوئینی‌ها در محافل اصولگرا وجود دارد و حتی ممکن است نیت او از نوشتن نامه عکس منظور واقعی او تعبیر شود. در ضمن آقای خوئینی‌ها در دهه‌های نخست پس از انقلاب مواضعی داشته که بسیاری از ناظران همان مواضع را عامل تکرار و تشدید مشکلات کشور می‌دانند. در این نامه هم نسبت به این موضوعات سکوت شده و تنها به مدیریت کلان کشور اشاره شده است. بنابراین ممکن است این نامه خود زمینه‌ساز انتقاد دوباره افرادی مانند دکتر زیباکلام از خود وی شود»!وی افزوده: گمان کنم نامه‌ موسوی خوئینی‌ها نادیده گرفته و فراموش شود.
سعید رضوی فقیه هم در همین باره گفته است: این نامه تأثیرگذار نخواهد بود نه برای مخاطب اسمی نامه و نه برای مردم به‌عنوان مخاطبان اصلی. آقای موسوی خوئینی‌ها نشان داده بازیگر سیاسی پشت پرده است که هرچند سال یکبار از غیبت صغری ظهور و صحبت‌هایی را از موضع یک رهبر جریان‌ساز با کلی‌گویی مطرح می‌کند و دوباره در پرده غیبت پنهان می‌شود.
از این جهت انتقاد جدی به ایشان وارد است. این رسم سیاست ورزی شفاف و حرفه‌ای نیست.وی با بیان اینکه ما باید انتقاد را از خود شروع کنیم افزوده: آقای موسوی خوئینی‌ها در این نامه به ۴۰ سال مشکلاتی که برای مردم به وجود آمده ودلسردی‌شان نسبت به دین و انقلاب اشاره کردند. یک چهارم از این ۴۰ سال تحت حاکمیت جریانی بوده است که شخص آقای خوئینی‌ها نقش مهمی در آن داشته‌اند. منصفانه‌تر آنست که ایشان اول در مورد عملکرد جریان متبوع خودشان در آن یک چهارم سخن بگویند و آن دوره را هم نقد کنند.
رضوی فقیه ادامه داد: وجه دیگر ماجرا این است که وقتی ما انتقاد می‌کنیم باید راهکار ارائه دهیم، وگرنه انتقادمان به شعار دادن تنزل می‌یابد. ایشان باید بگوید که راهکار حل این مشکلات چیست.
محمد مهاجری فعال رسانه‌ای اصولگرای میانه‌رو نیز درباره این نامه گفته است: اگر آقای خوئینی‌ها همچون سال های گذشته سکوت می‌کردند، هم به نفع خودشان بود و هم به نفع جریانی که به آن وابسته‌اند – یعنی جریان اصلاح‌طلب - و هم به نفع کشور. واقعاً یک جمله تازه و نو در حرف‌های آقای خوئینی‌ها وجود نداشت که دیگران نگفته باشند. دیگرانی که شاید‌ شأن و جایگاه آقای خوئینی‌ها را نداشته‌اند. انتظار می‌رفت که آقای خوئینی‌ها با ادبیات مناسب‌تر و با تحلیل دقیق‌تر این نامه را می‌نوشتند.
به نظرم ادبیاتی که ایشان به کار بردند، بیشتر شبیه ادبیات اصلاح‌طلبان نورسیده و بی‌تجربه است و بعلاوه تحلیل‌هایی که ایشان نوشته، سطحی، دم دستی و غیرعمیق است. مهاجری درباره اهمیت نوشتن نامه‌ شخصیت‌های مهم به رهبری و تأثیرگذاری آن در روند تصمیم‌گیری برای آینده افزوده: من فکر می‌کنم اگر کسی بخواهد به قصد تأثیرگذاری نامه‌ای را بنویسد، نامه را خصوصی ارسال می‌کند یا وقت ملاقات حضوری می‌گیرد و تأثیرش را در آنجا دنبال می‌کند. امثال آقای خوئینی‌ها که از این دست نامه‌های سرگشاده می‌نویسند، به‌دنبال تأثیر و تعامل نیستند. به نوعی دنبال گروکشی‌اند یا به‌دنبال این هستند که فضای جامعه را تحریک کنند. همه می‌دانیم نامه سرگشاده مفهومش تأثیرگذاری بر افکارعمومی و ایجاد التهاب است و نه تأثیرگذاشتن بر گیرنده نامه. اما آقای خوئینی‌ها حتی به این هدفش هم دست نیافت.

گروه سیاسی/  حسن روحانی معتقد است که امروز وقت دعوای مجلس و دولت نیست. به نظر می‌رسد این جمله او ناظر به موضع‌گیری‌های هفته‌های اخیر مجلس یازدهم و در رأس آنها نامه رؤسای کمیسیون‌های 12 گانه پارلمان به او باشد. حسین مرعشی، سخنگوی حزب کارگزاران در گفت وگو با «ایران» گفت : شرایط فعلی کشور تاب تحمل تنش سیاسی جدیدی  را ندارد. او البته اینگونه تشریح می‌کند که اولاً نویسندگان نامه خود دارای کارنامه روشنی هستند که نتایج چندان موفقی نداشته و ثانیاً هیچ راهکار روشنی هم تا الان توسط آنها ارائه نشده است.
٭٭٭
ارزیابی شما از نامه رؤسای 12 کمیسیون‌ تخصصی مجلس به رئیس جمهوری چیست؟ به نظرتان چه مسأله‌ای در این نامه حائز اهمیت بیشتری است.
اولین مسأله درباره این نامه پیام آن است که به نظر من کاملاً روشن است. از نظر سیاسی این نامه می‌خواهد این پیام را بدهد که سیاستگذاران مجلس بنا دارند تا به‌سمت یک تنش سیاسی جدید در کشور بروند. در شرایط فعلی هم این پیام به نظرم آثار حادی خواهد داشت. به هر حال در شرایط کنونی  به نظر می رسد مجلس تصمیم گرفته تا راهبرد استفاده از مشکلات عمومی کشور به نفع منافع جناحی را در پیش بگیرد. این به‌نظر من عیان‌ترین وجه این نامه بود و گمان می‌کنم با این نامه همان تعارفات نیم بند هم کنار گذاشته شده‌اند و احتمالاً اگر این وضعیت کنترل نشود، در شرایط فعلی تحریم و کرونا، باری روی بار مملکت اضافه خواهد شد.
در این نامه چند مسأله مجزا وجود دارد که می‌توانند محل تحلیل و تفسیر باشند. اول از همه زنهار دادن به رئیس جمهوری درباره شیوه مدیریت کشور و هشدار به او برای در پیش گرفتن روش مدیریت جهادی است. این چقدر منطقی است؟
ببینید از نظر منطقی به نظر من این نامه دچار ضعف‌های جدی است. از جمله اینکه رئیس جمهوری و دولت متعهد به برنامه‌هایی هستند که خودشان در دو انتخابات اعلام کرده و بابت آنها رأی گرفته‌اند نه برنامه سیاسی کسانی که رقیب آنها بودند. خب مردم به آن شعارهایی که آقایان می‌گویند رأی نداده‌اند و اگر روی آنها خیلی اصرار دارند، یک سال دیگر صبر کنند و اگر از مردم برای اداره دولت بر اساس این شعارها رأی گرفتند، آن وقت خودشان عمل کنند. مردم سال 92 با محور لزوم تنش زدایی با غرب و حل مسأله هسته‌ای به آقای روحانی رأی دادند و سال 96 هم دوباره با محور ادامه این تنش‌زدایی‌ها برای حل مشکلات اقتصادی، 6 میلیون بیشتر به ایشان رأی دادند. آقای روحانی اگر قرار است به چیزی متعهد باشد به‌همین موضوع است که مردم بابت آن به ایشان رأی دادند نه آن شعارهایی که رقبا می‌دادند. به جز این اگر آقای روحانی به چیزی متعهد باشد سیاست‌های کلان نظام است. خب مگر سال 96 نامزدهای اصول گرا  نمی‌گفتند که برجام تصمیم نظام بوده و هر دولتی هم در سال 92 روی کار می‌آمد همین مسیر را می‌رفت؟ مگر نگفتند که برجام را حفظ خواهند کرد؟ خب سؤال ما از دوستان این است که چطور در زمان تبلیغات انتخاباتی و در شرایطی که اوضاع اقتصادی زیر سایه توافق هسته‌ای رو به بهبود بود، دولت را در برجام هیچکاره می‌دانستند، اما حالا چوب همان برجام را بر سر دولت می‌زنند؟ کما اینکه من قائل به این هستم که برجام هنوز برای ما عوایدی دارد که بحث دیگری است. مجلس حالا اگر مطالبی دارد که آن را مغایر مشی دولت می‌داند و در چارچوب سیاست‌های کلی باید پیگیری شوند، بهتر است قبل از چنین اقداماتی،  در سطح عالی نظام درباره آن به بحث بپردازند. اینکه آقایان یک روز طرح خروج از برجام می‌دهند و یک روز می‌گویند باید از NPT خارج شویم، اگر خیلی اعتماد به نفس دارند و فکر می‌کنند حرف کل نظام را می‌زنند، طرح بیاورند و رأی بدهند.
یک مورد دیگر که البته محدود به این نامه هم نیست پیشنهاد رقیبان به آقای روحانی برای بازگشت به مسیر جهادی یا انقلابی است.
ببینید به‌لحاظ محتوایی چیزی که عزیزان روی آن تأکید کرده‌اند بحث مجلس انقلابی است. باید یک تعریف روشنی اول از این مجلس و جناح انقلابی بدهیم تا ببینیم چیست. یک زمانی در رژیم گذشته خیلی‌ها مثل ما در مبارزه با نظام شاهنشاهی بودند و معلوم بود انقلابی چه کسی است. یک زمانی در دوران دفاع مقدس این موضوع به‌شکل دیگری نمود پیدا می‌کرد. الان اما منظور چیست؟ اگر مثلاً انقلابی کسی است که مقابل زیاده‌خواهی امریکا بایستد دوستان لطف کنند بگویند مذاکره‌کنندگان دوره احمدی‌نژاد توسط امریکا تحریم شدند یا مذاکره‌کنندگان برجام؟ امریکا برای رفتن آقای احمدی‌نژاد به سازمان ملل محدودیت و تنگنا ایجاد می‌کرد یا برای رفتن آقای روحانی و دیپلمات‌های ایرانی در سال‌های اخیر؟ ا
 نکته مهمتر اینکه دوستان باید لطف کنند و مسئولیت سیاست‌ها و مواضع خود را بپذیرند و درباره آن با مردم روراست باشند. مثلاً اگر می‌گویند انقلابی‌گری یعنی اینکه مذاکره‌ای نباید در سطح بین‌المللی داشته باشیم، ادامه آن را هم بگویند. یعنی به مردم بگویند این کارها هزینه‌هایی هم برای کشور و مردم دارد و مسئولیت آن را هم می‌پذیریم. تصور اینکه کسی بگوید در شرایط تنش فزآینده در روابط خارجی و مشکلات رو به افزایش روابط اقتصادی با خارج، موضع من عدم مذاکره و قطع همکاری است اما توقع دارم وضع مردم هم بدتر نشود و ارزش پول ملی هم نریزد و اشتغال از بین نرود، تصوری غیرواقعی است. ما اگر برای یک سری ارزش‌هایی که این دوستان آن را والاتر از اقتصاد و پول ملی و زندگی مردم می‌دانند، وارد یک مبارزه بین‌المللی شدیم باید تبعات و هزینه‌های آن را هم بپذیریم.
 کسی که قبول می‌کند چریک یا مبارز باشد، باید بپذیرد که زندگی‌اش دیگر مثل بقیه مردم عادی نخواهد بود. خب ما الان فروش نفت‌مان تقریباً رو به تعطیلی است. نمی‌شود که هم بابت اینکه فروش نفت از بین رفته و ما باید اقتصادمان را بدون نفت اداره کنیم خوشحال باشیم، هم وقتی دلار می‌شود 20 هزار تومان برایمان سؤال شود که چرا این‌طور شده. هر کاری لوازمی دارد و تبعاتی؛ انقلابی بودن در دنیای امروز با تعریفی که این طیف تندرو سیاسی دارند نتیجه‌اش فشار اقتصادی می‌شود. نتیجه‌اش توقف صادرات نفت هم هست.
مگر کشورهای دوست ما الان از ما نفت می‌خرند؟ واقعیت دنیای امروز این است. شاید بگویند ساختار مشکل دارد اما ساختار کشور مگر فقط دولت است؟ این همه نهاد غیردولتی و صاحب نفوذ که انواع و اقسام ابزارها برای مزاحمت دولت را دارند چه می‌شوند؟ این عزیزان باید شهامت این را داشته باشند که بیایند بگویند ما می‌خواهیم با این تعریف خاص انقلابی باشیم و برای اینگونه بودن، مسائلی مثل گرانی، تورم، بی‌کاری و امثال اینها مسائل بی‌ارزش‌تری در قیاس با آرمان‌های بزرگتر ماست.
فکر می‌کنید با این رویکردی که در این نامه شاهد بودیم، مجلس فعلی چقدر ظرفیت حل مسائلی که به آن پرداخته شده را دارد؟
ما یک سری مسائل و سؤالات درباره امروز داریم. سؤال خیلی ساده این است که الان دولت با یک کسری 200 هزار میلیارد تومانی مواجه است. عزیزان انقلابی که این‌طور انتقاد می‌کنند چه راهی برای رفع این کسری دارند؟ چگونه می‌خواهند آن را حل کنند؟
و گرنه آن انتقادات از سطح زندگی مردم و وضعیت اقتصاد و...را که همه مردم می‌دانند و کشف مهمی نیست.
آقایان مسئول مجلس انقلابی یک راهکار برای این بدهند اگر راهکاری دارند. یا اینکه امروز کشور حداقل به 15 میلیارد دلار ارز 4 هزار و دویست تومانی نیاز دارد برای تأمین دارو و نیازهای اولیه تا این اقلام گران نشوند. مجلس انقلابی راه حلش برای تأمین این مبلغ چیست؟ امروز صادرات نفت متوقف است. مجلس انقلابی راه حلش را برای احیای دوباره صادرات نفت با همان حجم قبل از تحریم بگوید. امروز منابع ارزی ما در بسیاری از کشورها قفل شده و نمی‌توانیم از آن استفاده و برداشت کنیم. راه حلش برای گرفتن پول‌های نفت چیست؟ یک چیز جالب را هم بگویم؛ خیلی‌ها و از جمله صداوسیما سال هاست دارند تبلیغ می‌کنند که باید با کشورها وارد مراودات ارزی دوجانبه شویم و دلار و یورو را از ارتباطات مالی خود با دنیا حذف کنیم اما همین چند وقت پیش دیدیم که وقتی بحث پرداخت بدهی صداوسیما به شرکت‌های ارائه‌کننده خدمات ماهواره‌ای و قطع برخی شبکه‌های ایرانی پیش آمد، صداوسیما حاضر نبود جز دلار ارز دیگری بگیرد. خیلی از نمایندگان هم در موضوع طرف صداوسیما را گرفتند.  خب مگر شماها نمی‌گفتید باید دلار را از مبادلات خود حذف کنیم؟ چرا خودتان با ارزهای دیگری که دولت می‌تواند در اختیارتان قرار دهد بدهی این شرکت‌ها را پرداخت نمی‌کنید؟ چرا راهکار نمی‌دهید که با روپیه و لیر و امثالهم این بدهی پرداخت شود؟ یا مثلاً الان کشور ما با معضل چندصد هزار میلیارد تومان طرح نیمه تمام مواجه است که اتفاقاً بخش اعظم آنها در دولت مورد علاقه همین آقایان و بدون کارهای مطالعاتی کلنگ زده شد. پیشنهاد عملیاتی و منطقی مجلس برای اتمام این طرح‌ها چیست؟ نکته دیگر هم اینکه بخش اعظم این عزیزان که امروز در مسند قدرت ظهور نکرده‌اند. برخی از آنها سال‌ها کارنامه دارند. تناقض عظیم آنجایی است که آن کارنامه را در قیاس با این ادعاهای امروز قرار می‌دهیم.
به همین دلیل هم کاش می‌آمدند و می‌گفتند منظور از مدیریت مطلوب و انقلابی کشور آن روشی است که کشور را سال 84 با رشد اقتصادی مثبت 8 و تورم تک رقمی تحویل گرفت و با رشد منفی 7 و تورم 40 درصدی تحویل داد؟ آن روشی است که بالاترین درآمدهای نفتی کشور را غیب کرد؟
خب عزیزان شما که افراد بدون کارنامه‌ای نیستید و مقاماتی نیستید که سابقه کار نداشته باشید. بحث انتقاد یک طرف اما وقتی پای ادعای رفتن به‌سمت شرایط مطلوب می‌شود این ادعا را باید کسانی مطرح کنند که حداقلی از کارآمدی را قبلاً از خود نشان داده باشند.
در نهایت به نظر شما واکنش رئیس جمهوری در قبال این قبیل ادعاها و هجمه‌ها چه می‌تواند باشد؟
اول اینکه این یک اختلاف جدی است و نباید آن را کم شمرد. بنابراین فکر می‌کنم اولین کار این است که آقای روحانی این اختلاف را به رسمیت بشناسد و اول در سطح سران و اگر نیاز بود خدمت رهبر معظم انقلاب مطرح و برای رفع آن اقدام کند. در این یک سال پیش رو چنین دامنه اختلافی بین مجلس و دولت خطرناک است. دوم اینکه آقای روحانی و خصوصاً دولت ایشان باید  صریح‌تر از قبل با مردم درباره شرایط کشور و آنچه که تحریم بر سر اقتصاد این مملکت آورده سخن بگویند. به‌هر حال کسانی که در داخل طلب تحریم می‌کنند نباید در فضایی این مطالبه را بکنند که بحث تبعات آن مطرح نباشد. سوم هم فکر می‌کنم آقای روحانی به این نامه جواب بدهند و از این جمع راه حل عملیاتی و واقع‌بینانه بخواهند و همان سؤال را مطرح کنند که مثلاً برای 200 هزار میلیارد کسری بودجه یا نقد کردن طلب دلاری ایران از کشورهای دوست چه باید کرد؟ آن وقت ببینیم دوستان چه
راهکاری دارند.